Trzeba sobie jasno powiedzieć już na samym wstępie, iż architektura średniowiecza wiele zawdzięcza osiągnięciom budowlanym Cesarstwa Rzymskiego. Notabene stąd właśnie architektura średniowiecza bierze swój realny rodowód. Trzeba pamiętać, iż po rozpadzie Cesarstwa Rzymskiego na dwie części (wschodnią oraz zachodnią), styl budownictwa oddzielnie krystalizował się w tych – coraz to bardziej odmiennych już – regionach świata.

W Bizancjum mieliśmy do czynienia ze swoistym kontinuum wcześniejszych osiągnięć starożytnego Rzymu. Były one jednocześnie dostosowane do czasów rozrastającej się społeczności chrześcijańskiej.

Z kolei w części zachodniej dawnego Cesarstwa wyraźny wpływ na architekturę miały szeroko rozumiane plemiona barbarzyńskie. Jakby nie patrzeć, powstał inny typ osadnictwa, który bardziej odpowiadał barbarzyńcom.

Od momentu przyjęcia chrztu wodzowie zaczęli wznosić kościoły. W ich budowie początkowo wykorzystywano elementy rzymskich budowli (tych zachowanych). Najistotniejsze budowle sakralne średniowiecza, czyli kościoły oraz katedry, były budowane na tak zwanym planie bazyliki lub też na planie centralnym.

1 KOMENTARZ

Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.