Immunofluorescencja

Za pomocą immunofluorescencji, testów cytotoksyczności i innych wykazano swoiste przeciwciała krążące w surowicy krwi pacjentów z chłoniakiem Burkitta, czerniakiem złośliwym, neuroblastoma i osteosarcoma. Niektóre przypadki neuroblastoma ulegają spontanicznemu ?dojrzewaniu” w łagodniejszą postać z dużą liczbą komórek zwojowych. W chłoniakach Burkitta a także w rakach jamy nosowo-gardłowej stwierdzono wysokie miano przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom wirusa Epsteina-Barr, którego obecność wykazano w komórkach tych nowotworów. Zarówno in vivo, jak i in vitro stwierdzono cytotoksyczne działanie odpornościowych limfocytów na komórki nowotworowe czerniaka złośliwego, chłoniaka Burkitta, neuroblastoma, raków sutka, jelita grubego i niektórych innych nowotworów. Stwierdzono również reakcje krzyżowe limfocytów odpornościowych działających na nowotwory tego samego rodzaju u różnych chorych, co mogłoby przemawiać za ich etiologią wirusową. Wypracowano szereg testów laboratoryjnych, umożliwiających ocenę stanu układu immunologicznego pacjenta. Ocena ta ma znaczenie prognostyczne. Na przykład u niektórych pacjentów z uogólnionym procesem nowotworowym i złym rokowaniem stwierdzamy zmniejszoną liczbę limfocytów, zmniejszoną wrażliwość na uczulenie DNCB. zmniejszoną transformację limfocytów za pomocą fitohemaglutyniny. W doświadczeniach na zwierzętach oraz w ograniczonych próbach klinicznych wypracowano dotychczas szereg metod terapii immunologicznej. Jej głównym zadaniem jest pobudzenie lub wzmocnienie mechanizmów immunologicznych organizmu do zwalczenia istniejącego w nim nowotworu. Zastosowano w tym celu: immunizację nieswoistą, swoistą czynną i bierną oraz adopcyjną. Dotychczasowe wyniki są jeszcze nie zadawalające.