Podział merystemów
Podział merystemów Tkanki twórcze dzieli się głównie ze względu na ich umiejscowienie w roślinie. Merystemy wierzchołkowe tworzą stożki wzrostu łodygi i korzenia, znajdują się więc na ich szczycie. Dzięki nim roślina przyrasta najbardziej na długość, a jedynie trochę na grubość. Ich komórki są bardzo delikatne i podatne na uszkodzenia, dlatego w łodydze chronią je specjalne liście okrywające, a w korzeniu są przykryte wielokomórkową czapeczką. Merystemy interkalarne, zwane wstawowymi, powodują przyrost pędu na długość. Tworzą się u tych roślin, które na szczycie łodygi wytwarzają kwiatostany lub kwiaty, przez co nie mogą wytworzyć merystemów wierzchołkowych. Dlatego też tkanki te są umieszczone wzdłuż łodygi w węzłach. Chronią je pochewki liściowe. Zbudowane tak są między innymi trawy, turzyce i goździkowate. Merystemy boczne powodują, że roślina wtórnie przyrasta na grubość. Dzieli się je na miazgę twórczą (kambium) i miazgę korkotwórczą (fellogen). Ta pierwsza tworzy się zazwyczaj wzdłuż łodygi i korzenia w postaci walca. Umieszczona jest między łykiem a drewnem pierwotny. Miazga korkotwórcza powstaje za to pod skórką łodygi, produkuje komórki wtórnej tkanki okrywającej (korka).
